poetry

Nowadays Whatever you do Someone will be offended Something will be violated. The war will be affronted, If a dove nests in a tank caterpillar track Or a spider weaves webs round the barrel of a long range artillery. The war will be affronted, If a tulip flutters in the breeze near a booby trap Or a walnut tree’s root entangles a planted landmine. The war will be affronted, If a rose bursts into bloom just when the fire is commanded. Yet always at the table of love There is room for me There is room for us There is room for peace So that eyes can speak with love So that hearts can laugh in their native tongue So that hands can express intimate feelings A rainbow sweeping as earth on the table No one is excluded Everyone can love and be loved Let anyone who is offended be offended a.a.janvand

poetry

Nowadays In the Middle East The sun sets down in shame Neither the moon nor the prostitute bear any resemblance to a lover A killer wind is blowing There is no ground for the host to be hopeful Shut it! Shut it like the windows shut in the face of freedom kids The orphaned Middle East The dizzy earth The rain bored with repetitious showering Nowadays The bereaved Middle East sheds tears of blood While every night The discreet coats and skirts meet Rising glasses to each other. Here, fire at will There, thirst for drinking Drinking the juice of Middle East Red Black Yellow The earth has its reasons for concern Shut the door! a.a.janvand

poetry

Enter the code When going down the cellar The autumn password is required. The smell of gunpowder in their breath Comes from a wine Produced from grapevines Growing in the junction of bullet and sulfur Each cluster a soldier Each grape, an eyeball. Grapevines cry drunkenly In the last day of the summer. a.a.janvand

شعر

برای تنهایی دستهای تو برای هم آوازی رنج من برای گلهایی که دیر رسیدند و برگهایی که قبل از خزان قندیل بستند حنجره خشک می شود آوازی تکراری در رثای آخرین درخت بادام بگذار یک بار دیگر شکوفه ها درخت را تجربه کنند و چرخ ریسک قطره های شبنم را ببوسد اکنون که از تو دورم ع.الف.جانوند

شعر

اینجا میمانم و می شمارم تمام رهگذرانی که می آیند و می گذرند یک دو و تمام سالهایی که ماندم و نیامد. اینجا کسی سراغ عاشقان نمی آید. اسب های پیر آرزوهایشان را در میدان مسابقه برای همیشه جا می گذارند ع.الف.جانوند

شعر

کد را وارد کن برای ورود به سردابه رمز پاییز الزامی ست بوی باروت دهانشان از شرابی ست که انگورش در تنگنای گلوله و گوگرد رشد کرده هر حبه حدقه ی چشمی ست هر خوشه هیئت سربازی تاک ها آخرین روز تابستان، مستانه می گریند ع.الف.جانوند

شعر

بیا بیا یک بار دیگر دستهای همدیگر را من سازم تو آوازت قبل از کوچ ترانه هایی رو کنیم روی زخم ها بسته شود با رویش قاصدک شاید جنگ خوابید پس از آنکه بیدار شویم شاید مهاجران بازگشتند و پاره پاره ها دوباره وطن شد. ع.الف.جانوند