ازدحام عربده/ از مجموعه عشق ماناست
ازدحام عربده
مداحان فربه
مغنيان بي‌عار
سياستمداران مست مدعي!
كبوتران اما
مهجوران تاريخند
كه جغدان، مناديان مخروبه‌اند؛
وقتي آدم
غايب‌ترين است
در اين ازدحام عربده!
كوي به كوي
شهر به شهر
هامون به هامون
مي‌گردم و نمي‌يابمت.
در ورطة تشنگي‌ام
در هرم سوزان قحط عاطفه
سراب دشنام نا‌بخشودني تقدير است.
تشنه‌تر مي‌گردم و نمي‌يابمت،
و اندك اندك فنا مي‌شوم!
ارسال توسط alijanvand در
۱۰:۰۸ قبل‌ازظهر
0 نظر:
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی